Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι γεννήθηκε το 1906 και πέθανε το 1977. Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του ιταλικού κινηματογράφου και έγινε παγκοσμίως γνωστός με την ταινία Roma città aperta [Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη (1945)]. Ο Ροσελίνι ήταν γόνος αστικής οικογένειας και έζησε στη Ρώμη στην οδό Ludovisi, εκεί όπου διέμεινε ο Μουσολίνι, το 1922, όταν πήραν την εξουσία στα χέρια τους οι Φασίστες. Ο πατέρας του Ροσελίνι έφτιαξε την πρώτη κινηματογραφική αίθουσα στη Ρώμη, εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο στον Ρομπέρτο ένα εισιτήριο διαρκείας. Έτσι, ο Ιταλός σκηνοθέτης είχε μια διαρκή επαφή με τον κόσμο του κινηματογράφου από πολύ νεαρή ηλικία. Όταν πέθανε ο πατέρας του δούλεψε ως τεχνικός ηχητικών εφέ στην οικογενειακή επιχείρηση και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πειραματίστηκε σε διάφορα πόστα που είχαν σχέση με τη δημιουργία ταινιών. Η στενή του φιλία με τον Βιττόριο Μουσολίνι, υπεύθυνο του κινηματογράφου και γιο του Ντούτσε, ήταν η αιτία που πολλοί είπαν ότι ο Ροσελίνι προτιμήθηκε για διάφορες δουλειές σε σχέση με άλλους ανερχόμενους σκηνοθέτες.
Η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά το 1941 με τίτλο La nave bianca (Το λευκό πλοίο) είναι η πρώτη ταινία της λεγόμενης Trilogia della guerra fascista (Τριλογία του φασιστικού πολέμου) μαζί με τις ταινίες Un pilota ritorna [Ένας πιλότος επιστρέφει (1942)] και L’ uomo dalla croce [Ο άνθρωπος από τον σταυρό (1943)]. 
Με την πτώση του φασιστικού καθεστώτος, το 1943, και δύο μήνες μετά την απελευθέρωση της Ρώμης, ο Ροσελίνι γυρίζει το Roma città aperta, με την εξαιρετική ερμηνεία της Άννα Μανιάνι, μια ταινία που έκανε επιτυχία στην Ιταλία πολύ αργότερα αφού παίχτηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία.
Το 1948 είναι η χρονιά που ο Ιταλός σκηνοθέτης θα λάβει ένα γράμμα από μια ξένη ηθοποιό, η οποία του προτείνει να δουλέψει μαζί του. Στο γράμμα έγραφε:
«Αγαπητέ κύριε Ροσελίνι,
Είδα τις ταινίες σας Roma città aperta και Paisà και τις εκτίμησα πάρα πολύ. Αν χρειάζεστε μια Σουηδή ηθοποιό που μιλάει πολύ καλά την αγγλική, που δεν έχει ξεχάσει τα γερμανικά της, δεν γίνεται κατανοητή όταν μιλάει γαλλικά, και στα ιταλικά ξέρει να λέει μόνο“ti amo”, είμαι έτοιμη να έρθω στην Ιταλία για να δουλέψω μαζί σας.
Ινγκριντ Μπέργκμαν»
Μ’ αυτό το γράμμα άρχισε μία από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες αγάπης στον κόσμο του κινηματογράφου, αλλά και μια πολυετής συνεργασία του Ιταλού σκηνοθέτη με τη Σουηδή ηθοποιό. Αυτή η σχέση προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο στον χώρο, αφού και οι δύο ήταν ήδη παντρεμένοι, τόσο που το Hollywood δεν επέτρεπε στον Ροσελίνι να εξάγει στην αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία ταινίες με την μεγάλη του ντίβα, Μπέργκμαν. Το σκάνδαλο εντάθηκε με τον ερχομό των τριών παιδιών τους και έλαβε τέλος με τον ταραχώδη γάμο τους το 1957.
Αμέσως μετά ακολούθησε το μεγάλο του ταξίδι στην Ινδία, απ’ όπου επέστρεψε με ένα ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση: L’ India vista da Rossellini (Η Ινδία όπως την είδε ο Ροσελίνι). Με την επιστροφή του από την Ινδία ο Ροσελίνι άρχισε να δημιουργεί ταινίες σχετικές με τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπως το Il generale Della Rovere [Ο στρατηγός Ντέλλα Ροβέρε (1959)], με το οποίο κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα για την καλύτερη ταινία στο Φεστιβάλ της Βενετίας, και το Era notte a Roma [Ήταν νύχτα στη Ρώμη (1960]. Εκείνη την περίοδο ο Ροσελίνι θα ξεκινήσει ένα μεγάλο ερευνητικό έργο με διδακτικό χαρακτήρα σχετικά με τη χρήση των οπτικοακουστικών μέσων ενημέρωσης. Η πρώτη του απόπειρα για την πραγματοποίηση αυτού του διδακτικού εγχειρήματος ήταν η τηλεοπτική σειρά έξι επεισοδίων L’ età del ferro (Η ηλικία του σιδήρου) που μεταδόθηκε το 1964 από τη RAI. Από το 1969 ως το 1974 ο Ροσελίνι αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου σ’ αυτό του το έργο και δημιούργησε μια σειρά εντυπωσιακών ταινιών, προσπαθώντας να καλύψει με εγκυκλοπαιδικό τρόπο τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία της εξέλιξης του δυτικού πολιτισμού, μέσα από τις ιδέες και τους ανθρώπους που συνέβαλαν σ’ αυτή την εξέλιξη. Το 1974 μεταδόθηκε από την τηλεόραση η ταινία Cartesius, συνολικής διάρκειας τριάντα ωρών. Τις δύο τελευταίες του ταινίες τις γύρισε για κινηματογραφική προβολή. Εκτός από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ο Ροσελίνι σκηνοθέτησε επίσης θεατρικές παραστάσεις και έγραψε διάφορα δοκίμια. Πέθανε στα 71 του χρόνια από καρδιακή προσβολή.
Πηγή: it.wikipedia.orgLeggete in più/Διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου