Ο Βιτόριο Ντε Σίκα γεννήθηκε το 1901 και πέθανε το 1974. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του ιταλικού και παγκόσμιου κινηματογράφου και θεωρείται ένας από τους πατέρες του νεορεαλισμού. Εκτός των άλλων ήταν σεναριογράφος και ηθοποιός. Ο Ντε Σίκα ήταν γιος ενός τραπεζικού υπαλλήλου και ασφαλιστή, ονομαζόμενου Umberto, με τον οποίο είχε μια πολύ δυνατή και όμορφη σχέση και στον οποίο θα αφιερώσει το 1952 την ταινία του Umberto D. Η οικογένειά του ήταν κάθε άλλο παρά ευκατάστατη, έτσι κάποια στιγμή ο ίδιος ο Ντε Σίκα, αναφερόμενος στην οικονομική τους κατάσταση, θα δώσει τον χαρακτηρισμό «τραγική και αριστοκρατική φτώχεια».
Με το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου πολέμου η οικογένεια μετακομίζει στη Φλωρεντία και λίγο αργότερα ο 15χρονος Βιτόριο αρχίζει την ερασιτεχνική του δράση ως ηθοποιός σε μικρούς θιάσους, που οργανώνουν παραστάσεις για τους νοσηλευόμενους τραυματίες στρατιώτες. Το 1916 η οικογένεια θα μετακομίσει οριστικά στη Ρώμη. Ο Ντε Σίκα θα γίνει ένας από τους πιο περιζήτητους ηθοποιούς, ιδιαίτερα την περίοδο 1927-1928.
Ακόμη κι όταν ξεκίνησε τη δράση του ως σκηνοθέτης δεν σταμάτησε να συμμετέχει σε ταινίες, ερμηνεύοντας μικρούς ρόλους και κερδίζοντας αρκετά βραβεία σε πολλά φεστιβάλ. Από το 1946 ως το 1952 υπογράφει τέσσερα μεγαλουργήματα μεταξύ των οποίων το Umberto D και το Ladri di biciclette [Κλέφτης ποδηλάτων (1948)], στο οποίο εκτός από τη σκηνοθεσία, έγραψε το σενάριο και έκανε και την παραγωγή της ταινίας. Το Κλέφτης Ποδηλάτων θα κερδίσει βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στην Ιταλία και το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 1960 θα σκηνοθετήσει το La ciociara, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια. Για την εξαιρετική της ερμηνεία σ’ αυτό το έργο, η Σοφία Λόρεν θα αποσπάσει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Όσκαρ και τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το τρίτο Όσκαρ θα δοθεί στον Ντε Σίκα το 1964 για την ταινία Matrimonio all’ italiana (Γάμος αλά ιταλικά), βασισμένο στο θεατρικό έργο Filumena Marturano του Eduardo De Filippo. Το 1970 κερδίζει για τέταρτη φορά το Όσκαρ, για την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος Il giardino dei Finzi Contini του Giorgio Bassani, και το 1971 τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για το ίδιο έργο. Η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε ο Ντε Σίκα ήταν μια διασκευή του διηγήματος του Λουίτζι Πιραντέλο Il viaggio (Το ταξίδι), όπου για άλλη μια φορά έπαιζε η Σοφία Λόρεν.
Ο Βιτόριο Ντε Σίκα πέθανε στα 73 του χρόνια σ’ ένα νοσοκομείο στο Παρίσι, έπειτα από μια χειρουργική επέμβαση. Τριάντα πέντε χρόνια μετά το θάνατό του παρουσιάστηκε στην 66η Διεθνή Έκθεση της Κινηματογραφικής Τέχνης στη Βενετία ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον μεγάλο σκηνοθέτη με τίτλο Vittorio D.
Πηγή: it.wikipedia.org
Leggete in più/Διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου